Sporo o mojej filozofii tworzenia gier mówi odcinek podcastu ze mną w roli głównej (na samym dole postu). Dla tych, którzy nie chcą / nie mają czasu tego słuchać, podsumowanie tego jak SAM widzę siebie jako autora gier planszowych. -] Nie jestem ani eurograczem, ani ameritrashowcem. Grywam w jedne i drugie, ale moje ulubione tytuły nie należą do jednego z tych gatunków. Uważam zresztą, że nasze hobby potrzebuje jeszcze trzeciej, dużej kategorii, aby nie określać wszystkiego mianem euro, albo ameri. -] Lubię gry tak do max 3.0 ciężkości na BGG. Wszystko co jest powyżej zwykle ma w mojej ocenie za dużo zasad. Rzadko kiedy ich ilość jest równoznaczna ich głębią. Szachy (ich aktualne zasady są prawie niezmienione od XV wieku) mają ich stosunkowo niewiele, a ludzie masterują je od wieków. -] Jestem zdania, że więcej zasad w grze nie oznacza jednoznacznie lepszej zabawy. Kiedy kolega wykłada na stół kobyły o ciężkości 4.0 na BGG, to zwykle zamiast skupiać się na grze i opty...